معرفی کلی دنیای برنامه‌نویسی برای تازه کارها!
معرفی کلی دنیای برنامه‌نویسی برای تازه کارها!
معرفی
18 / 09 / 1399
نویسنده: زهرا کوهستانی

سلام! حالتون چطوره؟

توی این بلاگ میخوایم یه دید کلی بدیم به کسایی که دوست دارن بیان سمت این کار، پس اگه اول راه هستید و نمیدونید از کجا شروع کنید این مطلب رو از دست ندید!

خب!

  • اول تعریفش می‌کنیم
  • بعد میگیم مناسب چه کسایی هست
  • از خوبی‌ها و بدی‌هاش میگیم
  • در آخر بازار کارش رو باهم بررسی میکنیم  

تعریف

کار اصلی یه برنامه نویس اینه که خواسته های خودش و بقیه رو یه‌‍ جوری به یه سری موجودی که زبون آدم حالیشون نمیشه بفهمونه.

در واقع ما با یه سری زبان برنامه نویسی اصطلاحاً کد مینویسیم و کد هارو میدیم به یه کامپیوتر که برامون اجراش کنه.

همین.🙂

حالا اون کامپیوتر ممکنه هر چی باشه! لپتاپ، موبایل، سرورهای یه وبسایت، پلی استیشن، فضا پیما و هر چیزی که بشه برنامه نویسیش کرد.

 

اما یه برنامه نویس باید چه ویژگی هایی داشته باشه؟

 

اولین ویژگی علاقست! کلیشه ای هم خودتونید 😀

بیاید با هم روراست باشیم.

شما بخش قابل توجهی از زندگی آیندتون رو قراره  کار کنید و طبیعتاً اگه کارتون رو دوست داشته باشید از زندگیتونم لذت بیشتری میبرید!

ولی اگه علاقتون رو درنظر نگیرید برعکس این موضوع‌ پیش میاد.

پس اگر این موجودات منطقی و حرف گوش کن رو دوست دارید و فکر میکنید میتونید باهاشون سر و کله بزنید و ارورها و باگ ها رو شکست بدید جای درستی اومدید. 😉

 

دومین ویژگی داشتن صبر اَیوب هست!

شما تو این کار پیش میاد که به ارورهایی برمیخورید که حل کردنشون ممکنه چند روز یا حتی خیلی بیشتر طول بکشه.

ولی یه برنامه نویس سرسخت هرگز تسلیم نمیشه.

 

ویژگی بعدی زبان انگلیسیه:

رُک بگم اکثر داکیومت‌های رسمی و بهترین و کامل‌ترین آموزش‌های این رشته به زبان انگلیسی هست. منطقی هم هست چون کسی که داره اونا رو می‌سازه ترجیح میده کل دنیا بتونن ازش استفاده کنن.



مورد بعدی وسواس هست:

توی برنامه‌ نویسی شما به چیزی بیشتر از نظم نیاز دارید. چون کد هاتون خیلی دوست دارن پیچیده بشن به هم و شما رو سر در گم کنن.

یه برنامه نویس خوب کسی نیست که از یه کد پیچیده سر در میاره بلکه برنامه نویس خوب کسیه که نمیزاره کد پیچیده بشه.



ویژگی آخری که یه برنامه نویس باید داشته باشه قدرت حل مسئله هست.

یه برنامه در اصل مجموعه ای از مسأله هاست که شما باید راه حل خودتون رو برای هر بخشش ارائه بدید و خوب اولا شما باید بتونید راه حل ارائه بدید که بشه اسمتون رو برنامه نویس گذاشت و برای اینکه بهتون بگن برنامه نویس خوب لازمه که بهترین راه حل ها رو ارائه بدید. و در نهایت اگه دونه دونه همه مسئله ها حل بشن برنامه کامل میشه.

(داخل پرانتز اینم بگم که به اون راه حل ها اصطلاحا الگوریتم میگن اگه جایی شنیدید نترسید.)

 

بریم سراغ خوبیا و بدیای این کار

با خوبیاش شروع میکنیم:

 

۱. بازار کار خوب و رو به رشدی داره. نیاز به برنامه نویس همه جای دنیا داره بیشتر میشه. و نیاز به برنامه نویس خوب از اونم داره بیشتر تر میشه.

 

۲. با کم ترین امکانات میشه کار کرد.

یه لپ تاپ معمولی

اینترنت

یکم کافیین

اگه این سه تا رو دارید میتونید کارو شروع کنید و کارهای بزرگی هم میتونید بکنید.



۳. برنامه نویسی همه جای دنیا یکیه.

هیچ فرفی نمیکنه شما کجای دنیا کد مینویسید. کُد کُده.

برعکس رشته ی اقتصاد و هنر و روانشناسی که هرجا داستان خودشو داره.

 

۴. برنامه نویسا مهربونن و خیرشون به بقیه میرسه.

نمیدونم واقعاً چرا اینجوریه ولی شما فقط کافیه یه سر به سایت github بزنید که ببینید چه حجمی از کد های خودشون رو با بقیه رایگان به اشتراک میزارن یا مثلا چقدر دلسوزانه توی سایت stack overflow سعی میکنن مشکل هم دیگه رو حل کنن.

 

اما رشته ی ما خیلی هم گُلُ بلبل نیست و بدی‌های خودشو داره.

 برنامه نویسی فرّاره و مدام باید کد بنویسید که تسلط خودتون رو از دست ندید.

 

نیاز به مطالعه زیاد تا آخرعمر داره ، شما هیچ وقت نمیتونی بیای بگی من برنامه نویسی رو یاد گرفتم تموم شد! چون اصلاً ته نداره.

 

منسوخ شدن سریع تکنولوژی ها هم تو این رشته خیلی میتونه اذیت کنه. شما فرض کن چند سال یه تکنولوژی رو کار میکنی و یاد میگری و بعد یه مدت اون تکنولوژی منسوخ میشه.

 

یه مشکل دیگه ای هم که داره اینه که به صورت وحشتناکی گسترده است و توصیه ی من به شما اینه که از این شاخه به اون شاخه نپرید و روی یه شاخه خاص تمرکز کنید.

البته که انتخاب کردن یه شاخه هم کار راحتی نیست و ما دانشجوهای نرم‌افزاری داریم که بعد ده ترم هنوز تصمیم نگرفتن که تو چه شاخه‌ای میخوان کار کنن و سوالی که مدام از هم میپرسن اینه که کدوم زبون برنامه نویسی یا تکنولوژی بهتره.

 

سوالی که هیچ جوابی نداره و این آفت رشته ی ماست!

 

خوب بریم سرغ بازار کار

ما در مجموع سه مدل کار کردن تو این رشته داریم:

 

۱. کارمندی: به این معنی هست که شما توی یه شرکت استخدام میشید و حقوق ماهیانه ی ثابت دریافت میکنید.

 

۲. فریلنسری: یعنی شما یه سفارش کار میگیرید انجامش میدید بعد تحویل میدید و پول میگیرید.

 

۳. پروژه شخصی: یعنی شما یه ایده دارید و یا تنهایی یا با دوستاتون شروع میکنید پیاده‌سازیش میکنید و سود میبرید.

 

خوب اگه بخوایم اینا رو مقایسه کنیم پروژه شخصی درآمدش بیشتره و توش آزادی عمل بیشتری هم دارید ولی دردسر و ریسکش زیاده و دیر به پول میرسه.

از اون طرف فریلنسری ریسک کم تری دارید چون حتی اگه پروژه‌ای که تحویل میدید شکست بخوره باز هم پولتون رو میگیرید ولی بدیش اینه که باید مستقیم با مشتری سرو کله بزنید.

در مورد کارمندی هم باید بگم معمولا درآمدتون سر ماه تو حسابتونه و با مشتری هم شاید مستقیم در تماس نیستید و اتفاقا ریسک و دردسرش هم کم تره ولی از نظر آزادی عمل و درآمد محدود ترید.

 البته همه چی هم پول نیست!

 

حرف آخر:

خوب امیدوارم که مفید بوده باشه براتون!

 توی اینترن پلاس پلاس هدف ما اینه که شما رو تو مسیر برنامه نویس شدن قرار بدیم و میتونید همه‌ی این متن هارو بصورت پادکست هم بهشون گوش بدید.😉

وبسایت مجله اینترن پلاس پلاس

سلام! حالتون چطوره؟

توی این بلاگ میخوایم یه دید کلی بدیم به کسایی که دوست دارن بیان سمت این کار، پس اگه اول راه هستید و نمیدونید از کجا شروع کنید این مطلب رو از دست ندید!

خب!

  • اول تعریفش می‌کنیم
  • بعد میگیم مناسب چه کسایی هست
  • از خوبی‌ها و بدی‌هاش میگیم
  • در آخر بازار کارش رو باهم بررسی میکنیم  

تعریف

کار اصلی یه برنامه نویس اینه که خواسته های خودش و بقیه رو یه‌‍ جوری به یه سری موجودی که زبون آدم حالیشون نمیشه بفهمونه.

در واقع ما با یه سری زبان برنامه نویسی اصطلاحاً کد مینویسیم و کد هارو میدیم به یه کامپیوتر که برامون اجراش کنه.

همین.🙂

حالا اون کامپیوتر ممکنه هر چی باشه! لپتاپ، موبایل، سرورهای یه وبسایت، پلی استیشن، فضا پیما و هر چیزی که بشه برنامه نویسیش کرد.

 

اما یه برنامه نویس باید چه ویژگی هایی داشته باشه؟

 

اولین ویژگی علاقست! کلیشه ای هم خودتونید 😀

بیاید با هم روراست باشیم.

شما بخش قابل توجهی از زندگی آیندتون رو قراره  کار کنید و طبیعتاً اگه کارتون رو دوست داشته باشید از زندگیتونم لذت بیشتری میبرید!

ولی اگه علاقتون رو درنظر نگیرید برعکس این موضوع‌ پیش میاد.

پس اگر این موجودات منطقی و حرف گوش کن رو دوست دارید و فکر میکنید میتونید باهاشون سر و کله بزنید و ارورها و باگ ها رو شکست بدید جای درستی اومدید. 😉

 

دومین ویژگی داشتن صبر اَیوب هست!

شما تو این کار پیش میاد که به ارورهایی برمیخورید که حل کردنشون ممکنه چند روز یا حتی خیلی بیشتر طول بکشه.

ولی یه برنامه نویس سرسخت هرگز تسلیم نمیشه.

 

ویژگی بعدی زبان انگلیسیه:

رُک بگم اکثر داکیومت‌های رسمی و بهترین و کامل‌ترین آموزش‌های این رشته به زبان انگلیسی هست. منطقی هم هست چون کسی که داره اونا رو می‌سازه ترجیح میده کل دنیا بتونن ازش استفاده کنن.



مورد بعدی وسواس هست:

توی برنامه‌ نویسی شما به چیزی بیشتر از نظم نیاز دارید. چون کد هاتون خیلی دوست دارن پیچیده بشن به هم و شما رو سر در گم کنن.

یه برنامه نویس خوب کسی نیست که از یه کد پیچیده سر در میاره بلکه برنامه نویس خوب کسیه که نمیزاره کد پیچیده بشه.



ویژگی آخری که یه برنامه نویس باید داشته باشه قدرت حل مسئله هست.

یه برنامه در اصل مجموعه ای از مسأله هاست که شما باید راه حل خودتون رو برای هر بخشش ارائه بدید و خوب اولا شما باید بتونید راه حل ارائه بدید که بشه اسمتون رو برنامه نویس گذاشت و برای اینکه بهتون بگن برنامه نویس خوب لازمه که بهترین راه حل ها رو ارائه بدید. و در نهایت اگه دونه دونه همه مسئله ها حل بشن برنامه کامل میشه.

(داخل پرانتز اینم بگم که به اون راه حل ها اصطلاحا الگوریتم میگن اگه جایی شنیدید نترسید.)

 

بریم سراغ خوبیا و بدیای این کار

با خوبیاش شروع میکنیم:

 

۱. بازار کار خوب و رو به رشدی داره. نیاز به برنامه نویس همه جای دنیا داره بیشتر میشه. و نیاز به برنامه نویس خوب از اونم داره بیشتر تر میشه.

 

۲. با کم ترین امکانات میشه کار کرد.

یه لپ تاپ معمولی

اینترنت

یکم کافیین

اگه این سه تا رو دارید میتونید کارو شروع کنید و کارهای بزرگی هم میتونید بکنید.



۳. برنامه نویسی همه جای دنیا یکیه.

هیچ فرفی نمیکنه شما کجای دنیا کد مینویسید. کُد کُده.

برعکس رشته ی اقتصاد و هنر و روانشناسی که هرجا داستان خودشو داره.

 

۴. برنامه نویسا مهربونن و خیرشون به بقیه میرسه.

نمیدونم واقعاً چرا اینجوریه ولی شما فقط کافیه یه سر به سایت github بزنید که ببینید چه حجمی از کد های خودشون رو با بقیه رایگان به اشتراک میزارن یا مثلا چقدر دلسوزانه توی سایت stack overflow سعی میکنن مشکل هم دیگه رو حل کنن.

 

اما رشته ی ما خیلی هم گُلُ بلبل نیست و بدی‌های خودشو داره.

 برنامه نویسی فرّاره و مدام باید کد بنویسید که تسلط خودتون رو از دست ندید.

 

نیاز به مطالعه زیاد تا آخرعمر داره ، شما هیچ وقت نمیتونی بیای بگی من برنامه نویسی رو یاد گرفتم تموم شد! چون اصلاً ته نداره.

 

منسوخ شدن سریع تکنولوژی ها هم تو این رشته خیلی میتونه اذیت کنه. شما فرض کن چند سال یه تکنولوژی رو کار میکنی و یاد میگری و بعد یه مدت اون تکنولوژی منسوخ میشه.

 

یه مشکل دیگه ای هم که داره اینه که به صورت وحشتناکی گسترده است و توصیه ی من به شما اینه که از این شاخه به اون شاخه نپرید و روی یه شاخه خاص تمرکز کنید.

البته که انتخاب کردن یه شاخه هم کار راحتی نیست و ما دانشجوهای نرم‌افزاری داریم که بعد ده ترم هنوز تصمیم نگرفتن که تو چه شاخه‌ای میخوان کار کنن و سوالی که مدام از هم میپرسن اینه که کدوم زبون برنامه نویسی یا تکنولوژی بهتره.

 

سوالی که هیچ جوابی نداره و این آفت رشته ی ماست!

 

خوب بریم سرغ بازار کار

ما در مجموع سه مدل کار کردن تو این رشته داریم:

 

۱. کارمندی: به این معنی هست که شما توی یه شرکت استخدام میشید و حقوق ماهیانه ی ثابت دریافت میکنید.

 

۲. فریلنسری: یعنی شما یه سفارش کار میگیرید انجامش میدید بعد تحویل میدید و پول میگیرید.

 

۳. پروژه شخصی: یعنی شما یه ایده دارید و یا تنهایی یا با دوستاتون شروع میکنید پیاده‌سازیش میکنید و سود میبرید.

 

خوب اگه بخوایم اینا رو مقایسه کنیم پروژه شخصی درآمدش بیشتره و توش آزادی عمل بیشتری هم دارید ولی دردسر و ریسکش زیاده و دیر به پول میرسه.

از اون طرف فریلنسری ریسک کم تری دارید چون حتی اگه پروژه‌ای که تحویل میدید شکست بخوره باز هم پولتون رو میگیرید ولی بدیش اینه که باید مستقیم با مشتری سرو کله بزنید.

در مورد کارمندی هم باید بگم معمولا درآمدتون سر ماه تو حسابتونه و با مشتری هم شاید مستقیم در تماس نیستید و اتفاقا ریسک و دردسرش هم کم تره ولی از نظر آزادی عمل و درآمد محدود ترید.

 البته همه چی هم پول نیست!

 

حرف آخر:

خوب امیدوارم که مفید بوده باشه براتون!

 توی اینترن پلاس پلاس هدف ما اینه که شما رو تو مسیر برنامه نویس شدن قرار بدیم و میتونید همه‌ی این متن هارو بصورت پادکست هم بهشون گوش بدید.😉

وبسایت مجله اینترن پلاس پلاس